Met veel details las ik de manier waarop ze opgewonden raakten en gemeenschap hadden. Hoe blij ze zijn dat het gelukt is zonder pijn.
Op dat moment weet ik waarom ik dit werk doe.
Waarom ik hier ooit mee ben begonnen.
Mijn missie:
Ik wil zo graag dat zoveel mogelijk vrouwen met pijn bij seks en vaginisme een vrij seksleven krijgen, waarbij gemeenschap een onderdeel kan zijn.
Ik wil vooral dat deze vrouwen zich vrij voelen. Zoals ik me vrij voelde nadat, ik het had overwonnen. Want niet alleen de verkramping van mijn bekkenbodenspieren was hersteld. Ook de onrealistische, maar zeker wel aanwezige gevoelens van geen echte vrouw zijn, niet normaal voelen, had ik achter me gelaten.
Dit gaf mij meer dan alleen kunnen genieten van de gemeenschap.