Seks onder gemeenschap is geen seks? Blog
"Je maakt de gemeenschap wel heel erg belangrijk." Dit hoor ik soms. "Er is toch nog meer dan alleen gemeenschap. Het samen zijn, de intimiteit, het strelen en de andere vormen van wederzijdse bevrediging die je kunt doen. Daar gaat het toch uiteindelijk om," wordt er vervolgens gezegd. |
|
Ik val altijd even stil......
Maak ik gemeenschap te belangrijk?
Maken vrouwen met vaginisme en pijn bij seks gemeenschap te belangrijk?
Waar hebben we het eigenlijk over.
Misschien heb je 1 of 2 keer per week seks (wat al vaak is hoor, de meeste doen het minder). Tijdens die seks is de gemeenschap een onderdeel van het geheel. (tenminste dat hoop ik voor je.) Hoe lang ben je bezig met de gemeenschap zelf? Gemiddeld 10 minuten? (Ik hoor vaak minder lang.) Dus 10 of 20 minuten in de week kunnen deze vrouwen iets niet wat veel anderen wel kunnen. Hoe erg is dit eigenlijk?
Maar wat als je geen keus hebt? Dat gemeenschap niet mogelijk is of te pijnlijk. Worden deze vrouwen er maar 20 minuten per week mee geconfronteerd? Nee, voor deze vrouwen gaat het niet alleen om iets niet te kunnen, wat ze misschien 20 minuten per week zouden willen doen. Het gaat om de gevolgen van het geen gemeenschap kunnen hebben. Dit heeft voor velen van hen veel meer invloed op hun leven. En niet alleen hun seksleven.
Onderschat de diepe emotionele pijn van het ervaren van vaginisme en pijn bij seks niet.
Veel van deze vrouwen voelen zich hier heel ongemakkelijk onder.
Ze schamen zich.
Ze durven soms geen relatie aan te gaan uit angst voor afwijzing. Of ze schuiven toekomst plannen voor zich uit.
Ze willen pas samenwonen, trouwen of hun kinderwens in vervulling laten gaan, als dit probleem is opgelost.
Dus nee, als je wel gemeenschap kunt hebben, is het voor jou misschien niet zo belangrijk. Maar als je het Niet kunt, of het pijnlijk is, kan het je hele leven op hele verschillende manieren enorm beïnvloeden.
Maak ik gemeenschap te belangrijk?
Maken vrouwen met vaginisme en pijn bij seks gemeenschap te belangrijk?
Waar hebben we het eigenlijk over.
Misschien heb je 1 of 2 keer per week seks (wat al vaak is hoor, de meeste doen het minder). Tijdens die seks is de gemeenschap een onderdeel van het geheel. (tenminste dat hoop ik voor je.) Hoe lang ben je bezig met de gemeenschap zelf? Gemiddeld 10 minuten? (Ik hoor vaak minder lang.) Dus 10 of 20 minuten in de week kunnen deze vrouwen iets niet wat veel anderen wel kunnen. Hoe erg is dit eigenlijk?
Maar wat als je geen keus hebt? Dat gemeenschap niet mogelijk is of te pijnlijk. Worden deze vrouwen er maar 20 minuten per week mee geconfronteerd? Nee, voor deze vrouwen gaat het niet alleen om iets niet te kunnen, wat ze misschien 20 minuten per week zouden willen doen. Het gaat om de gevolgen van het geen gemeenschap kunnen hebben. Dit heeft voor velen van hen veel meer invloed op hun leven. En niet alleen hun seksleven.
Onderschat de diepe emotionele pijn van het ervaren van vaginisme en pijn bij seks niet.
Veel van deze vrouwen voelen zich hier heel ongemakkelijk onder.
Ze schamen zich.
Ze durven soms geen relatie aan te gaan uit angst voor afwijzing. Of ze schuiven toekomst plannen voor zich uit.
Ze willen pas samenwonen, trouwen of hun kinderwens in vervulling laten gaan, als dit probleem is opgelost.
Dus nee, als je wel gemeenschap kunt hebben, is het voor jou misschien niet zo belangrijk. Maar als je het Niet kunt, of het pijnlijk is, kan het je hele leven op hele verschillende manieren enorm beïnvloeden.
